31 Mart Yerel seçimlerini bitireli 10 günü geçti.
Seçilen birçok başkan mazbatasını alarak görevine başlarken, bazıları de görevlerine başlamak için rakiplerinin itirazlarının İlçe, İl Seçim Kurullarının yanı sıra Yüksek Seçim Kurulu itirazlarının sonucunu bekler oldu.
Seçim öncesi yapılan çalışmalar, yazılan haberler, reklamlar derken bir seçimi daha geride bırakarak Halkın kararı sandıktan çoğunluk olarak çıktı.
Seçim bitti ve sıra en önemlisine gelindi. Geçim…
Seçimin hemen ardından kötüye giden ekonomide bir set olsun diyerek bir kısım sigara markalarına 2 Lira zam geldi.
Mazot, Benzin bir gün inerken, üç gün yükselişini sürdürüyor.
Elektriğe gelen zamlar ile yeni zamların adeta habercisi oldu.
Alım gücünün düştüğü açıkça gözlenirken, ülke ekonomisi bir karanlığa doğru ilerliyor.
Vatandaş geçimini sağlamak için tasarruf modellerinden tasarruf modeli beğenirken, işsizlik rakamlarının acı gerçeği yüzümüze bir tokat gibi geliyor.
Birçok vatandaş ise yeni ekonomi modelleri üreterek profesörlere taş çıkararak hayatlarını idam etmeye çalışıyor.
Kredi kartlarının tavan yaptığı, veresiye defterlerinin sayfa sayfa dolduğu bu günde ek işler ise vatandaşın umudu olmasında birinci sırada yer alıyor.
Peki ya; işsizliklere kim nasıl köklü bir çözüm bulacak? O’da düşündürücü bir başka nokta.
Haydi bir hesap yapalım;
Bazen Televizyon kanallarında, bazen gazete sayfalarında bazen de ekonomi dergilerini süsleyen kravatlı ve maaşları en düşük 6 Bin Lira olan burjuvalar gibi…
4 kişilik bir aile;
Baba çalışıyor, Anne ev hanımı, iki çocuk. Birisi ilköğretim, Diğeri lise öğrencisi…
Baba asgari ücret alıyor. 2 BİN 20 Lira.
Koskoca 2.020,00 Lira…
Ev kirası en düşük; 450 Lira. Mutfak Masrafı: 400 Lira, Elektrik + Su + Telefon + Doğalgaz +İnternet Faturaları: 500. İlköğretime giden çocuğun okul beslenmesi: 5 Lira x 26 gün = 130 Lira. Pazar ihtiyacı: 50 x 4 hafta = 200 Lira Liseye giden çocuğun gideri; 10 Lira x 26 gün = 260 Lira. Hepsinin toplamı ise 1,940.00 Lira. Geriye kalır koskoca 80 Lira…
Daha kıyafet, keyfi harcamalar, olaki bu aileden bir birey hastalanırsa ilaç paralarını ve bu aile ayda bir kere olsun dışarıda yemek yemesini bile saymadan kala kala 80 lira kaldı.
Ne olacak şimdi; hesap açıkça ortada aylık 80 Lira kalırsa ki kalmayacak.
Olsun; “Adamlar duble yollar yaptı”
Olsun; “İstanbul’un seçimi bir sonuçlansaydı.”
Olsun; “Başkanlık sistemi geldi.”
Olsun; “Suriyeli kardeşlerimiz savaştan kaçıyor”
Ya Baba İŞSİZ ise….
2019-04-10 14:56:13
News
Köşe Yazıları
