Adalet Var mı?

‘Adalet Sarayı’ yazar adliyenin girişinde…

“Adalet Mülkün Temelidir” diye yazar mahkeme salonlarında. 

“Adalet” hak ve hukuka uygunluk; hak ve hukuku gözetme ve yerine getirme; doğruluk.

Hukuk ve yasaların adil şekilde uygulandığı yerdir Adalet Sarayları, Adliyeler…

Tacizcinin, tecavüzcünün beraat ettiği, hırsızın-arsızın rahatlıkla çıktığı, katilin, cinayete teşebbüs edenlerin elini kolunu sallaya sallaya beraat ettiği yer oldu Adalet Sarayları….

İnsanların adalete güvenci azaldı ise, toplumun temel taşı yok edilmiş demektir.

Haklı ile haksızın ayırt edilemediği olgu haline geldiyse adli koridorları ve insanlar adaletsizlikten şikayetçi ise ve hak yerini bulmuyor ise güven bitmiş demektir.

Haksızın güçlü, haklının ezildiği kararlar veriliyor ise kamu oyunun vicdanı sarsılmış demektir.

Yurttaşlar arasında acaba soruları konuşuluyorsa, Film sahnelerinde yer alan “Pardon-lar” gerçekleşiyorsa hâlâ, oturdukları makamdan güç alıyorsa birileri, güçlünün egemen olduğu bir sistem olmakta.

Türkiye Cumhuriyet’i kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün “Herşey kanun yapmaktan ibaret değildir. Aksine herşey o kanunları uygulamak ve uygulattırmaktan ibarettir. Uygulayan, yerine getiren, daima karar verenden daha kuvvetlidir” ifadesi gibi yer alsaydı adalete olan güven sarsılmazdı.

Şehirde gangsterlik yapanların, aynı suçu ikinci kez işleyenlerin, eli silahlıların kol gezdiği bir şehir oluyorsa Aksaray; insanların adliyelere güven bittiyse “ADALET” sadece sözde kalır.

6 Mayıs 1972 tarihinde idam edilen Deniz Gezmiş’in sözü geliyor aklıma… Gezmiş mahkemede İdamla yargılanırken ''Neye gülüyorsun" diye soran hakime ''Duvarda adalet yazıyor, ona gülüyorum'' diyerek cevap veriyor Deniz Gezmiş….

İşte İdam Mahkumunun bile Gülerek okuduğu o “ADALET” yazısında hâlâ soru işaretleri yer alıyorsa, arsızın-hırsızın-tacizcinin-tecavüzcünün- katilin- eli silahlı gansterin de serbest kalması normal olarak karşılanır ülkemde ve Aksaray’da...

Ünlü bir Fransız hatibi Kont Mirabeau’nun o özlü sözü ile son vermek isterim bu yazıma; “Adalet topaldır, ağır ağır yürür, fakat gideceği yere ergeç ulaşır.”